7 wskazówek jak zmotywować uczniów do odzywania się na zajęciach językowych

Do napisania tego posta zainspirowały mnie 2 rzeczy. Pierwszą z nich jest artykuł w styczniowym numerze English Teaching Professional, w którym Paul Singleton zachęca uczniów do kreatywności (więcej o artykule w punkcie 7). Drugą był webinar zorganizowany przez Polsko-Amerykańską Komisję Fulbrighta na temat wyzwań zdalnego nauczania. Podczas spotkania poruszane były m.in. zagadnienia motywowania uczniów przy użyciu różnego rodzaju aplikacji i stron internetowych oraz kwestia angażowania dzieci i młodzieży w proces uczenia. Usłyszeliśmy też o tym jak ważne jest dostosowanie się do nowej rzeczywistości i odpowiedzenie sobie na pytanie „co by było gdyby nauczanie zdalne zostało z nami na zawsze i jak motywować uczniów, by chcieli wracać na nasze lekcje”.

Wszystkie te kwestie uważam za bardzo istotne. Postanowiłam podzielić się wskazówkami jak motywować uczniów do odzywania się na lekcjach.

1. W parze łatwiej się odważyć.

Poinformuj swoich uczniów o głównym celu mówienia i znaczeniu rozwijania umiejętności mówienia. Zaproś 2 uczniów do przeprowadzenia modelowego dialogu na forum klasy, a później podziel uczniów w pary. Na wielu platformach lekcyjnych istnieje możliwość „wysłania” uczniów do „pokoi”. Korzystaj z nich! W ten sposób zachęcisz do mówienia każdego z uczniów. Pamiętaj, w parze łatwiej będzie im poprosić o pomoc niż na forum. Wielu uczniów nie rozumiejąc, dlaczego, co i jak, uważa, że ​​nie jest ważne, aby cokolwiek robić.

2. Nagradzaj każdą próbę mówienia.

Jeśli uczniowie mówią głośno i wyraźnie, ale popełnią błąd, pochwal ich tylko za to, że mówią głośno. W miarę doskonalenia się uczniów możesz skupić się na największych sukcesach. Im bardziej zachęcasz, tym więcej uczniów będzie próbowało mówić. Z drugiej strony, jeśli ich nie zachęcasz, prawdopodobnie staną się bierni na zajęciach.

3. Postaw na bezpośrednie pytania.

Studenci zwykle dokładnie wiedzą, co będzie się działo na zajęciach i mechanicznie odpowiadają na pytania. Dodając ‘pytania z zaskoczenia’ do swoich lekcji, uczniowie będą zmuszeni do przemyślenia znaczenia i zwrócą większą uwagę. Zapytaj o ich opinie na ważne dla nich tematy. W ten sposób będą próbowali odpowiedzieć na pytanie i nawet popełnienie paru błędów nie zniechęci ich.

Powiedzenie czegokolwiek nietuzinkowego poprawi atmosferę w klasie. Kiedy więc przygotowujesz listę pytań, na końcu dodaj coś zabawnego lub dziwnego. Dodaj kilka celowych błędów, aby zobaczyć, kto je znajdzie i zareaguj głośno.

4. Otwórz się na zakazy!

Zrób listę słów i wyrażeń, których NIE WOLNO uczniom użyć podczas opisywania obrazka (np. nice, I can see, I like, horse, house) a następnie podziel uczniów w małe grupy („pokoje”, patrz punkt 1.) i poproś o stworzenie opisu. Po oznaczonym czasie uczeń reprezentant opisuje obrazek przy klasie (nie ujawniając go) i reszta klasy zgłasza naruszenia w opisie. Ćwiczenie nie tylko buduje słownictwo, ale i utwierdza poczucie przynależności do grupy.

5. Nie rezygnuj z historyjek jako formy ćwiczenia mówienia.

Moi uczniowie wiedzą, że gdy wybieramy „5 słów lub wyrażeń” to kryje się za tym jakiś podstęp. Proszę 5 osób o podanie słowa lub wyrażenia (żadne z nich nie może być logicznie powiązane z poprzednim) — zawsze jest przy tym dużo śmiechu 😄 — a później losuję osobę, która używając tych słów ma opowiedzieć swój dzień lub odpowiedzieć na konkretne pytanie. Element zabawy nie przeszkadza a wręcz daje świetne rezultaty.

6. Bądź autentyczny!

Uczniowie wyczuwają, gdy otwieramy się przed nimi i dzielimy słabościami. Zwłaszcza w dzisiejszej rzeczywistości online jest to na wagę złota. Przerywając lekcję na dźwięk dzwonka do drzwi przeproś i idź ze słuchawkami w uszach. Gdy zwierzak wchodzi Ci na siedzenie nie udawaj, że nic się nie stało, włącz kamerę (jeśli nie masz włączonej) i przedstaw swojego członka rodziny. Uczniowie docenią Twoją autentyczność i odwdzięczą się np. chętnie uczestnicząc we wszystkich Twoich lekcjach.

7. Korzystaj z pomysłów innych osób.

Paul Singleton w artykule “Improvisation Games” podrzuca pomysł na wykorzystanie metody improwizacji (często wykorzystywanej przez aktorów i standup artystów) do uatrakcyjnienia lekcji a zwłaszcza do motywowania mówienia. Autor wymienia też kilka gier, które wprowadził na swoich zajęciach. Jedna z nich wyjątkowo przypadła mi do gustu. Opiszę krótko zasady.

One-word story:

• Wyjaśnij uczniom, że gra polega na dodawaniu za każdym razem tylko jednego słowa do historii.
• Historia dotyczy znanej osoby, miejsca i przedmiotu. To uczniowie decydują gdzie i jak rozpoczyna się historia, nie mogą jednak w jednym zdaniu użyć wszystkich kluczowych słów.
• Podkreśl, że znana osoba z opowieści ma prowadzić zwyczajne życie. Żeby dobrze wypełnić swoją rolę uczniowie muszą dokładnie wysłuchać wszystkich uczestników zabawy.

Mam nadzieję, że powyższe wskazówki będą przydatne. Sposobów na zachęcenie uczniów do mówienia jest wiele. Pierwszym krokiem do sukcesu jest poszukiwanie sposobów na uatrakcyjnianie Naszego przekazu.

A Wy? Z jakich metod korzystacie do zachęcania swoich uczniów do odzywania się na lekcjach? Koniecznie podzielcie się z Nami w komentarzach poniżej.

Obserwuj profil @studybox.pl na Instagramie